روزانه
پسر قشنگ مامان توی هفته ای که گذشت کلی پیشرفت کرده دیگه غلت زدنش حسابی حرفه ای شده،تقریبا بدون کمک میشینه و برای سینه خیز رفتن سخت در تلاشه.همچنان بسیار خوشرو و خوش خنده است و با لبخندهاش از همه دلبری میکنه.تمام روزهای من با پایا و فکر پایا پر شده حتی شبها هم فقط خواب پایا رو می بینم.هنوز باورم نمیشه که مادر شدم چه برسه به اینکه نزدیک هشت ماه گذشته.وقتی به صورت قشنگ و معصومش نگاه میکنم با خودم میگم یعنی این فرشته واقعا بچه منه؟ بعد احساس ترس میکنم که واقعا من لیاقت این نعمت عزیز رو دارم؟یعنی میتونم کاری کنم که به خودش و من افتخار بکنه؟ خدایا ممنونم خدایا به خاطر پسرم و همسرم ممنونم.خدایا لذت این روزها رو برای ما بیشترکن خدایا خودت نگهدا...
نویسنده :
پگاه
1:31